Espiral de Durero.

No 1525 Alberto Durero, pintor renacentista e gran namorado das matemáticas, publicou unha obra titulada  “ Instrucción sobre la medida con regla y compás de figuras planas y sólidas”.  Nesta obra Durero amosa como trazar con regra e compás algunhas espirais e entre elas unha que pasará á historia co seu nome: a Espiral de Durero. É unha espiral gnómica baseada nos rectángulos áureos. Unha vez construída a sucesión de rectángulos áureos encaixados se unimos mediante un arco de circunferencia dous vértices opostos de cada un dos cadrados obtidos, utilizando como centro do mesmo outro dos vértices do mesmo cadrado, obtemos unha curva a famosa Espiral de Durero. Esta espiral é case unha espiral logarítmica de salto angular 90 graos e razón xeométrica o número de ouro.